Soms zit mijn hoofd zo vol dat ik heel simpele dingen vergeet. Deze week zijn er weer meerdere mijn pad gekruist:

* al mijn geld zat nog in mijn broek die Jan net uit de wasmachine haalde. Inclusief mijn Lijnkaart. (Jan: ‘Ik heb zonet 70 euro uit de wasmachine gehaald.’ Lijnchauffeur bij het maken van een nieuwe kaart: ‘Ge dacht dat ge opnieuw een blanco kaart zou krijgen, nie?’)
* Ik kocht de Tijd in plaats van de Standaard in de krantenwinkel.
* Ik kocht Dag Allemaal terwijl ik de Flair nodig had.
* Er zaten geen paddestoelen in mijn spaghettisaus voor ’t werk.
* Geen cava meegebracht voor ons zondags aperitief, terwijl onze moaten op bezoek komen met petekind van Jan mee.
(Ik heb zelfs geen verrassingetje voor hem en ik had zo’n zin om er ééntje te kopen. Dat komt omdat ik mijn portefeuille niet mee had in ’t stad, en mijn geld was op.)
* Ik vergat een postzegel om Anouk een kaartje op te sturen.
* Ik stuurde Anouk geen kaartje naar sportkamp en dat is totally not done vind ik.
(Ik zal haar deze week een kaartje sturen naar huis,met een postzegel, dat maakt niet veel goed, maar ze zal het wel fijn vinden)
* Ik vergat de melkdoosjes voor de onthaalmoeder, en moest rennen naar de apotheek op de hoek in haar straat, want ik had nog 4 minuten om mijn tram te halen.
* Ik had per ongeluk al mijn werkkleren in één was gestopt waardoor ik mijn enige dure jeans aan moest om in de keuken te ploeteren.
* Ik heb geen mayonaise gemaakt vrijdag terwijl ik dat aan mijn baas beloofd had. (En hij kan dat niet, 2 liter mayonaise met de hand kloppen.)

* Ik heb al deze dingen volledig onvrijwillig en per ongeluk gedaan. Maar ik pleit schuldig op alle vlakken. Ik zal volgende week mijn best doen om niet zo overdreven stom te zijn. Ik zal liters mayonaise maken, brievenbussen vol kaartjes schrijven, en zeer goed voor mijn centjes zorgen.
*

Met zo’n papa….

november 7, 2007

papa-en-clarisse.jpg

Deze foto werd genomen op een onverwacht moment, waarop Clarisse aan het worstelen was met een krampje of een ander ongemakje. Ik vond hem super toen ik hem voor het eerst zag, omdat hij mijn 2 schatten verenigt op een manier dat ik ze graag zie. Heerlijk!